ચીલો [પ્રકૃતિકાવ્ય]

ખેતર વચ્ચે ફરતો ચીલો,

મારી આંખે ઠરતો ચીલો!

ઘાસ મહીં સળવળતો ચીલો,

શ્વાસ મહીં તરવરતો ચીલો.

પોતાના મારગથી હઠવા-

કેડીને કરગરતો ચીલો.

સૌના પગ હેઠળ કચડાતાં-

રડમસ ચહેરો કરતો ચીલો.

સાંજ પડે ને થાક્યો-પાક્યો-

ગામ ભણી ડગ ભરતો ચીલો.

ક્યાંક વધારે તરસ્યો થાતાં-

તળાવ બાજુ સરતો ચીલો. 

ખેતરથી ઘર ટૂંકું કીધું,

‘જલાલ’ મુજને ગમતો ચીલો.  (૧૯૮૯)

        (‘ખૅરિયત’ પાનઃ ૪)

This entry was posted in પ્રક્રુતિકાવ્ય. Bookmark the permalink.

1 Responses to ચીલો [પ્રકૃતિકાવ્ય]

Leave a comment